Co to jest umowa dożywocia?
Umowę dożywocia regulują art. 908- 916 Kodeksu Cywilnego. Zgodnie z nimi, umowa dożywocia jest to umowa cywilnoprawna, na mocy której właściciel nieruchomości (dożywotnik) zobowiązuje się przenieść własność nieruchomości na nabywcę, a nabywca zobowiązuje się do dożywotniego utrzymywania wspomnianego wyżej właściciela. W praktyce oznacza to dostarczanie zbywcy wyżywienia, ubrań, mieszkania, odpowiedniej pomocy w chorobie itd., a często przyjęcie dożywotnika jako swojego domownika. Dokładny zakres obowiązków strony mogą ustalić w treści umowy.
Kto może zawrzeć umowę dożywocia?
W umowie dożywocia występują dwie strony: właściciel nieruchomości (dożywotnik) oraz nabywca nieruchomości. Dożywotnikiem może być tylko osoba fizyczna, ponieważ tylko do niej odnoszą się regulacje o dożywotnim utrzymaniu. Nabywcą może być natomiast każdy. Nie ma znaczenia, czy jest to osoba spokrewniona z właścicielem mieszkania, czy też nie. Z umowy tej często korzystają osoby, dla których bliskimi są osoby niepowiązane więzami krwi.
Forma aktu notarialnego
Umowa dożywocia jest związana z dysponowaniem prawem do nieruchomości, z uwagi na to, dla swojej ważności musi zostać zawarta w formie aktu notarialnego.
Możesz nie wiedzieć
Obowiązki, które wynikają z umowy dożywocia są związane z nieruchomością. Nabywca nieruchomości może ją sprzedać/darować osobie trzeciej.
Podatek od czynności cywilnoprawnych
Umowa o dożywocie jest opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, co oznacza, że podatek wynosi 2% wartości rynkowej nieruchomości. Podatkiem obciążony jest nabywca nieruchomości. Przy umowie dożywocia nie pojawia się podatek od spadków i darowizn.